Laatst gewijzigd: 15/11/2024 13:30 GMT   RSS

Fotopagina 4 — Afscheid van All Nations

November 2004

Andere fotopagina's:Maart 2004April 2003November 2002

Azië, rond Pasen 2004 — We hebben vier weken doorgebracht in Yangon —voormalig Rangoon— de hoofdstad van Myanmar —voormalig Birma— waar we Engelse les gaven, en de gezichten, geuren en geluiden van Azië indronken voor we weer naar school in Engeland terugvlogen na een paar dagen rust aan een Thais strand. Hoewel Peter al eens eerder in Zuidoost-Azië was geweest, was het allemaal nieuw voor Kelly. Een aantal indrukken: de kleurige longyi-wikkelrokken met bijpassende top die door de meeste vrouwen gedragen worden, de fruit & groente 'stalletjes' aan de rand van de weg, de variëteit van intrigerende gebakken gerechten zoals geroosterde krekels en diverse gefrituurde ingewanden, markten die zich als een doolhof uitstrekken, het prachtige en delicate traditionele houtsnijwerk, de gouden daken van de pagodes, de Frangipani-bloesems die als een helicopter uit de bomen kunnen vallen, en de muur van veertig graden vochtige hitte waar we elke ochtend weer tegenaan liepen als we ons hotel uitliepen. Het lesgeven was een leerzame ervaring, de studenten waren gemotiveerd en beleefd, we konden ook buiten de lesuren tijd met hun doorbrengen, en zelf hebben we ook veel geleerd. We hebben erg genoten van onze tijd in Myanmar en onze omgang met de vriendelijke mensen die we daar ontmoet hebben.

De zuidingang van een grote tempel

Ons vaste lunch-stalletje

De alomtegenwoordige straat-stalletjes

Het laatste trimester, April-Juni 2004 — Het zomer-trimester op Easneye —het landgoed waarop All Nations staat— brengt volop wilde bloemen langs de heggen en paden, maar ook volop deadlines voor diverse vakken. Dit trimester was het drukste voor Kelly en Peter vanwege de twee grote scripties die elk zelfstandig moest schrijven, twee 'bezoekjes' van vrienden uit Nederland èn Canada, het vinden van een nieuwe auto en het regelen van reparaties. Daarbij kwamen de voorbereidingen voor de verhuizing naar Nederland en de vele vrienden van wie afscheid moest worden genomen omdat iedereen zich weer over de aarde verspreidt... Het was mooi om ons sucsesvol afstuderen met onze klasgenoten te kunnen vieren en terug te kunnen kijken op mooie jaren als studenten aan All Nations, voor we ons in de relatief onbekende toekomst storten.

Punteren in Cambridge (photo: Jillian)

Onze mentor feliciteert ons

Peter's droom: een 'baptist' worden

Zomer 2004 — Een 'nomadische zomer' voor ons, waarin we duizenden kilometers reisden door verscheidene landen, en rijke ontmoetingen met vrienden en familie. Schotland, Engeland, Nederland, Denemarken, Noorwegen, Zweden, Duitsland, Frankrijk en Zwitserland... het klinkt als een spannend avontuur, maar in een aantal landen waren we slechts op doorreis, en de snelwegen in al deze landen lijken op elkaar! We hebben bergen beklommen in Schotland, Engeland, Zweden en Zwitserland, en zonder dat dit in de planning lag waren we zelfs plotseling op het hoogste punt van Nederland! We hebben meet neefjes en nichtjes gespeeld en goede tijden doorgebracht met diverse takken van Peter's familie, wat voor Kelly heel leuk was, om hen beter te kunnen leren kennen.

Op Edinburgh's berg

Ons zwemplek in Zweden

Een luik maken met Pappa

Hollands hoogste punt

Transatlantische overgang — In oktober waren we voornamelijk in Groningen, bijpraten met vrienden en voorbereiden op de verhuizing naar Canada. In de laatste tweeënhalve week voor ons vertrek hadden we op twee dagen na elke dag wel een afspraak! Onze ontmoetingen met mensen hadden de gecombineerde intensiteit van hallo èn vaarwel. We wilden graag investeren in de relaties met mensen in deze korte en kostbare tijd nu we iedereen nog in levenden lijve konden ontmoeten. We zijn dankbaar voor de huidige stand van de technologie die het mogelijk maakt om met zoveel van onze vrienden over de hele wereld contact te kunne blijven houden, maar het is niet hetzelfde als een daadwerkelijk samenzijn. Drie november 2004 was een lange dag voor ons —negen uur extra daglicht— en het markeerde de overgang van de 'oude' wereld naar de 'nieuwe'. Vancouver heette ons welkom met zonneschijn en verkleurende bladeren die schenen in een spectrum van geel, goudkleurig, oranje en rood. De dag na onze aankomst besloten we van het mooie weer gebruik te maken door de schoonheid van de schepping te bewonderen op een wandeling van 10 kilometer langs de zee rondom Stanley Park, als introductie op Vancouver. We begroeten het leven hier gelukkig iets minder intens dan het afscheid in Nederland, maar we zien er naar uit om de mensen en plaatsen te bezoeken die Kelly een tijd niet meer heeft gezien en Peter in veel gevallen nog nooit.

Volleybal met de familie in Drenthe

Vaarwel Amsterdamse zussen & broer...

Picnic in Stanley Park, Vancouver

Begin pagina

---

Voor commentaar op deze website, ga naar de Informatie pagina.