Informatiebrief Vrije Baptistengemeente Groningen - Mei 2017
Klik hier om de brief te lezen (PDF)
OK, jullie zijn zendelingen, maar vertel eens wat meer over jezelf, wie zijn jullie?
Peter is geboren en getogen in Groningen en kwam in 1995 bij de VBG op de Introkring nadat hij in 1993 tot een radicale ommekeer kwam door een ontmoeting met de levende Jezus. Van een in de wetenschap teleurgestelde new-age kluizenaar werd hij overtuigd van Gods roeping om Hem bekend te maken in landen waar Zijn woord schaars is.
Kelly raakte vanuit haar Christelijke achtergrond er steeds meer van overtuigd dat God haar vroeg om Zijn getuige te zijn “tot de einden der aarde”. In 2001 verliet zij haar geboorteland Canada om in Engeland een zendingsopleiding te volgen aan “All Nations”.
Op die Bijbelschool bracht God ons samen en in 2008 vertrokken we met Lukas (toen bijna 2) naar Thailand met de organisatie die Hudson Taylor in 1865 in China oprichtte, nu: OMF International. In de vier jaren daarop, in Thailand, zijn Emmet en Danai geboren.
Waarom Thailand?
De landen in Zuidoost-Azië zijn voornamelijk boeddhistisch, maar vergeleken met alle omliggende landen is Thailand het minst bereikt met het Evangelie, minder dan 1 procent van de bevolking kent Jezus. Door de technische en culturele ontwikkelingen in de wereld komt het traditionele wereldbeeld steeds meer onder druk te staan en nemen de kansen voor het Evangelie toe: men moet eigenlijk wel veranderen, maar hoe?!
Waar houden jullie je zoal mee bezig?
Onze levensroeping is mensen dichter bij God brengen. De Thaise cultuur en religie leidt tot geestelijke blokkades voor begrip van het goede nieuws over Jezus. Maar er is een openheid voor geestelijke zaken, en wanneer mensen God hebben ervaren door gebedsverhoringen of persoonlijk contact, neemt het verlangen toe om meer te begrijpen toe. Met mensen bidden en mensen helpen zelf te bidden is niet alleen een middel, maar ook een doel! Onze visie is een netwerk van natuurlijke groepen waar levens door God worden aangeraakt en omgevormd, waarvan een getuigenis uitgaat naar familie, vrienden en kennissen, zodat Thaise boeddhisten discipelen van Jezus worden. Wij bidden, leven voor, verdiepen vriendschappen, vertellen over Jezus, de weg naar de Vader, en dat de Heilige Geest hun wil leiden. We begeleiden, onderwijzen, helpen mensen Jezus te volgen en Hem te delen met de mensen om hun heen.
Hebben jullie nog ergens behoefte aan?
Gebed! Lees onze gebedsbrieven en bid mee. Geef je emailadres door via email of Facebook (zie boven). Uiteraard ben je altijd welkom om je licht bij ons in Lampang te laten schijnen!
Informatiebrief Vrije Baptistengemeente Groningen - November 2013
Klik hier om de brief te lezen (PDF)
De lange weg naar Thailand
Mensen die ons langer kennen weten dat het een tijd duurde vanaf het moment dat Peter zijn roeping ontving om Jezus in het buitenland bekend te maken (1993) tot hij uiteindelijk op de Bijbelschool terecht kwam (2002). En vanaf het moment dat we bij OMF werden aangenomen duurde het nog bijna 3 jaar tot we in 2008 in Thailand aanlandden. (Het duurt niet altijd zo lang met ons; we kregen verkering in maart 2003, verloofden in april en trouwden in augustus, binnen een jaar sinds onze eerste ontmoeting..!)
Volgens plan zouden we afgelopen maart weer naar Thailand terugkeren, maar dat wordt nu juli 2014. We gebruiken deze extra tijd om te investeren in onze huwelijksrelatie, onze opvoedingsvaardigheden, en onze persoonlijke groei. Is dat nou nodig?? Ja, het is natuurlijk iets waar je als discipel van Jezus altijd in wilt groeien, maar met name Kelly was behoorlijk uitgeput, ten dele door alle veranderingen waar we als gezin doorheen zijn gegaan, maar ook door de obstakels uit het verleden waar God graag eerst mee wil afrekenen. En deze persoonlijke en geestelijke groei geeft ons een goede basis om de komende zomer sterker voor de dag te komen. En we beginnen steeds meer te zien dat deze nomadische levensstijl voor de kinderen niet makkelijker wordt naarmate ze groter worden. Maar gelukkig zien ook zij ernaar uit om weer in Thailand terug te zijn!
Visie
We dromen van een onstuitbare beweging van Gods Geest onder de mensen in Thailand die maakt dat ze het leven van Jezus kunnen ontvangen, uitleven en doorgeven aan de mensen om hun heen. Zo ontstaat een levend netwerk van discipelen die niets liever doen dan samen hun Heer dienen en elkaar opbouwen. Voor ons betekent dit met de mensen optrekken van dag tot dag, zoals Jezus nauw optrok met zijn discipelen, en omging met mensen uit alle lagen van de maatschappij. We vinden het belangrijk dat nieuwe bekeerlingen niet van hun familie en vrienden worden geïsoleerd door nadruk op regeltjes, maar dat ze juist leren om uit te leggen wat hun beweegt en een levende uitnodiging zijn voor het leven met God. Het 'iedere seconde' met Jezus leven wordt steeds belangrijker als de anti-Christelijke druk vanuit de wereld toeneemt.
De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die uit de Geest geboren is. – Johannes 3:8
We leven –op afstand– nauw met jullie mee, en zijn blij om te zien dat de Heer Zijn gemeente bouwt. We hopen dat jullie met ons mee bidden in de geestelijke strijd, en we sturen je graag onze gebedsbrieven toe. Op www.steun.passchier.net kun je je aanmelden, of stuur ons een mailtje! We wensen jullie een geestvervulde adventstijd.
Informatiebrief Evenementen - April 2016
Klik hier om de brief te lezen (PDF)
Lente-Evenementen 2016
Vandaag is het zover! We rijden acht uur naar het vliegveld, en zondag komen we aan op Schiphol!! Ons bezoek aan Nederland de komende 6 weken staat vooral in het teken van ontmoetingen met geïnteresseerden, vrienden en familie, en zoveel mogelijk te vertellen over hoe God aan het werk is in Thailand.
We willen je graag persoonlijk ontmoeten, en we willen je graag uitnodigen voor de volgende evenementen. We hebben ook al een aantal kringbezoeken ingeboekt, maar we zouden graag nog veel meer kringen bezoeken!
Neem alsjeblieft contact met ons op als er misschien een mogelijkheid is om jouw kring te bezoeken de komende weken. Of om jou persoonlijk ergens te ontmoeten!
De evenementen:
Thaise Filmavond “Mijn vriendin” แฟนฉัน
Woensdagavond 13 april van 19:00-21:00 uur
Deze prachtige familievriendelijke film geeft een kijkje in het dagelijkse leven in Thailand van 30 jaar geleden door de ogen van 2 buurkinderen. In het Thais, met Engelse ondertiteling. (imdb.com/title/tt0399040)
Actiezondag Stadskerk | VBG
Zondag 17 april van 9:00-14:00 uur
Meet & Greet in de kijkboerderij ‘t Hoogeveld in Eelde
Zaterdag 23 april van 14:00-17:00 uur
Parkeren: Helmerdijk 71, 9761 VN Eelde (www.hoogeveld.nl)
Infomiddag in de Stadskerk (zaal 4) in Groningen
Zondag 24 april van 13:30-15:00 uur
Thaise filmavond “Monrak Transistor” มนต์รักทรานซิสเตอร์
Dinsdagavond 10 mei van 19:00-21:00 uur
Boerenzoon met zangtalent en een diepe liefde voor een meisje in het dorp ontdekt hoe het leven in elkaar steekt. Interessante contrasten tussen het Thaise leven op het platteland en in de stad. In het Thais, met Engelse ondertiteling. (imdb.com/title/tt0306359)
De filmavonden denken we gezellig bij ons in de huiskamer te houden aan de Grachtstraat 49, 9717 HK Groningen. Je bent ook altijd welkom om bij ons langs te wippen, we logeren in het huis van Peter’s moeder (Klaasje Dijk), telefoonnummer 050-5711375, en Peter’s mobiele nummer is 06-38665253. Hopelijk tot snel!
Informatiebrief Vrije Baptistengemeente Groningen - Maart 2015
Klik hier om de brief te lezen (PDF)
Nieuwe start
Ruim een half jaar terug in Lampang -- waar we voorheen een internationaal team van collega's om ons heen hadden, zijn we nu als gezin 'alleen', maar: wel met veel Thaise vrienden. Waar we voorheen een centrum hadden van waaruit we onze activiteiten ontplooiden, hebben we nu ons woonhuis -- wel op een centralere locatie, met veel meer ruimte om het huis heen.
Maar jullie hebben van Christus de heilige Geest gekregen, en die zal in jullie blijven. De Geest zelf zal jullie alles leren. Daarom hoeft niemand anders iets aan jullie te leren. Wat de Geest zegt, is waar. Hij bedriegt jullie niet. Blijf daarom verbonden met Christus, zoals de Geest jullie geleerd heeft. (1 Johannes 2:27, BGT)
Ons streven is om op de meest effectieve manier groepen op te starten die vol zijn met de heilige Geest, Jezus in hun leven centraal stellen en Hem graag samen aanbidden, elkaar opbouwen en dienen in de gaven van de Geest, en niet bang zijn om boeddhistische vrienden en familie mee te nemen op de ontdekkingstocht naar de ware God.
Het 'DNA' van veel bestaande gemeentes in Thailand heeft veel elementen die groei verhinderen: nieuwe gelovigen worden geïsoleerd van hun omgeving, er is veel nadruk op gedragsregeltjes voor de gewenste levensstijl, en de kerkcultuur voelt vreemd voor de doorsnee Thai. De meesten houden het niet lang uit in de gemeente, en dat leidt tot ontmoediging, zowel bij de gemeente als bij de jonge Christen. De hoge waarde die wordt gehecht op een mooi en goed uitgerust kerkgebouw met een betaalde voorganger is op zich niet verkeerd, maar het leidt tot een decennia-lange weg van sparen en geldgebrek voor de relatief kleine gemeentes, die vaak weinig energie overhouden om zich uit te strekken naar de mensen om zich heen. En doordat de boeddhistische religieuze achtergrond vaak niet goed doorgewerkt wordt, blijven enerzijds onderliggende geestelijke machten actief, en is er anderzijds een geestelijke communicatiekloof met vrienden en familie.
Vrienden, wij moeten ophouden te zéggen dat we van elkaar houden. Wij moeten echt van elkaar houden en het uit onze daden laten blijken (1 Johannes 3:18, HTB)
Tijdens onze eerste vier jaren in Thailand hebben we vooral veel geleerd over 'organisch' gemeente-zijn: iedereen heeft gaven en inbreng, de heilige Geest heeft de leiding over de samenkomsten, en echte groei vindt overal en altijd plaats, juist 'in de wereld', waar we met moeilijkheden worden geconfronteerd -- zolang er bewust met Jezus wordt geleefd.
Contextualisatie
Ons groeivlak ligt nu in het aanpassen aan de Thaise cultuur, op zo'n manier dat het de heilige Geest niet bedroeft: noch door het opwerpen van onnodige obstakels in het contact met geïnteresseerde boeddhisten (liefdeloosheid), noch door het toelaten van onreine of onware geesten (syncretisme). Dit onderwerp staat nu erg in de belangstelling in de zendingswereld, omdat het inzicht doorbreekt dat wanneer de (onheilzame vormen van) 'kerkcultuur' en de 'tale Kanaans' de overdracht van God's goede nieuws lang in de weg heeft gestaan. De wereldwijde Gemeente is in deze post-moderne tijd hierin explosief aan het groeien, met name in de diverse manieren waarop we Jezus' liefde zichtbaar maken, en dat is spannend, maar brengt ook risico's -- we mogen vrijmoedig vooruit, naief maar ook arglistig! De Heer is aan het werk, en de tijd is kort, donkere wolken trekken zich samen over de wereld, maar er ligt nog een enorm potentieel van Gemeentegroei --wereldwijd!-- waarvoor onze Vader Zijn kinderen roept.
In Hem die bij machte is meer te doen dan wij bidden of beseffen!
Informatiebrief Vrije Baptistengemeente Groningen - November 2013
Klik hier om de brief te lezen(PDF)
De lange weg naar Thailand
Mensen die ons langer kennen weten dat het een tijd duurde vanaf het moment dat Peter zijn roeping ontving om Jezus in het buitenland bekend te maken (1993) tot hij uiteindelijk op de Bijbelschool terecht kwam (2002). En vanaf het moment dat we bij OMF werden aangenomen duurde het nog bijna 3 jaar tot we in 2008 in Thailand aanlandden. (Het duurt niet altijd zo lang met ons; we kregen verkering in maart 2003, verloofden in april en trouwden in augustus, binnen een jaar sinds onze eerste ontmoeting..!)
Volgens plan zouden we afgelopen maart weer naar Thailand terugkeren, maar dat wordt nu juli 2014. We gebruiken deze extra tijd om te investeren in onze huwelijksrelatie, onze opvoedingsvaardigheden, en onze persoonlijke groei. Is dat nou nodig?? Ja, het is natuurlijk iets waar je als discipel van Jezus altijd in wilt groeien, maar met name Kelly was behoorlijk uitgeput, ten dele door alle veranderingen waar we als gezin doorheen zijn gegaan, maar ook door de obstakels uit het verleden waar God graag eerst mee wil afrekenen. En deze persoonlijke en geestelijke groei geeft ons een goede basis om de komende zomer sterker voor de dag te komen. En we beginnen steeds meer te zien dat deze nomadische levensstijl voor de kinderen niet makkelijker wordt naarmate ze groter worden. Maar gelukkig zien ook zij ernaar uit om weer in Thailand terug te zijn!
Visie
We dromen van een onstuitbare beweging van Gods Geest onder de mensen in Thailand die maakt dat ze het leven van Jezus kunnen ontvangen, uitleven en doorgeven aan de mensen om hun heen. Zo ontstaat een levend netwerk van discipelen die niets liever doen dan samen hun Heer dienen en elkaar opbouwen. Voor ons betekent dit met de mensen optrekken van dag tot dag, zoals Jezus nauw optrok met zijn discipelen, en omging met mensen uit alle lagen van de maatschappij. We vinden het belangrijk dat nieuwe bekeerlingen niet van hun familie en vrienden worden geïsoleerd door nadruk op regeltjes, maar dat ze juist leren om uit te leggen wat hun beweegt en een levende uitnodiging zijn voor het leven met God. Het 'iedere seconde' met Jezus leven wordt steeds belangrijker als de anti-Christelijke druk vanuit de wereld toeneemt.
De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die uit de Geest geboren is. – Johannes 3:8
We leven –op afstand– nauw met jullie mee, en zijn blij om te zien dat de Heer Zijn gemeente bouwt. We hopen dat jullie met ons mee bidden in de geestelijke strijd, en we sturen je graag onze gebedsbrieven toe. Op www.steun.passchier.net kun je je aanmelden, of stuur ons een mailtje! We wensen jullie een geestvervulde adventstijd.
Informatiebrief Vrije Baptistengemeente Groningen - November 2012
Klik hier om de brief te lezen (PDF)
Ik weet dat jullie zendelingen zijn, maar wie zijn jullie nou eigenlijk?
Peter is geboren en getogen in Groningen en kwam in 1995 bij de VBG op de Introkring nadat hij in 1993 tot een radicale ommekeer kwam door een ontmoeting met de levende Jezus. Van een in de wetenschap teleurgestelde new-age kluizenaar werd hij overtuigd van Gods roeping om Hem bekend te maken in landen waar Zijn woord nog niet helder geklonken heeft.
Kelly raakte vanuit haar Christelijke achtergrond er steeds meer van overtuigd dat God haar vroeg om Zijn getuige te zijn “tot de einden der aarde”. In 2001 verliet zij haar geboorteland Canada om in Engeland een zendingsopleiding te volgen aan “All Nations”.
Op de Bijbelschool bracht God ons samen en in 2008 vertrokken we met Lukas (toen bijna 2) naar Thailand met de organisatie die Hudson Taylor in 1865 oprichtte: OMF International. Gedurende onze vier jaar in Thailand zijn Emmet en Danai geboren.
Waarom Thailand?
Thailand en de landen eromheen zijn voornamelijk boeddhistisch, maar Thailand is van al deze landen het minst bereikt met het Evangelie, slechts een half procent van de inwoners volgen Jezus. Doordat de wereld zo aan het veranderen is groeit de openheid voor nieuwe manieren van denken, en wordt het makkelijker voor de Thaise mensen om het Evangelie te begrijpen.
OK, jullie zijn zendelingen, maar wat doen jullie nou eigenlijk?
In het kort is onze visie het opzetten van een netwerk van huiskerken, met als kenmerken: levensveranderend, zelf-verspreidend, passend binnen de Thaise cultuur, verwelkomend naar buitenstaanders, actief naar buiten tredend, elkaar dienend, samen optrekkend als gezin, maar boven alles: Jezus is Heer in alle aspecten van het leven, zowel in het persoonlijke leven als in de gang van zaken binnen de gemeente. In alles wat wij doen willen we dit voorleven, en onze werkwijze is het leggen van contacten, deze uitbouwen tot vriendschappen, en verder aan te sluiten bij het werk van de Heilige Geest in de levens van onze vrienden. Ons doel is het vormen van gemeenschappen, en door het geven Engelse les, kinderclubs, en het organiseren gezamenlijke maaltijden creëren we gelegenheden voor onze vrienden om Jezus beter te leren kennen. Een aantal vrienden heeft besloten om Jezus te gaan volgen, en een heel aantal nog niet, dus we willen graag teruggaan om te zien hoe God verder gaat werken!
Waarom zijn jullie nu niet in Thailand??
Zoals je bijvoorbeeld kunt lezen in het beroemde boek over de zendeling James Fraser, Als het regent in de bergen, is gebed een essentieel element in de geestelijke strijd waarin we verwikkeld zijn als Jezus' Gemeente die een Opdracht heeft. Ook voor Gods werk in Thailand is het belangrijk dat gezonde en volwassen gemeentes dit werk met gebed ondersteunen, want de tegenstander zit niet stil. Vandaar dat wij om de zoveel jaar onze achterban persoonlijk willen vertellen wat er gaande is, zodat er beter geïnformeerd en gemotiveerd kan worden gebeden.
Zou ik jullie nog ergens mee kunnen helpen?
Uiteraard ben je altijd welkom om je Licht te laten schijnen bij ons in Lampang, maar tot die tijd zouden we het heel gaaf vinden als je onze gebedsbrieven per email (of in je postvakje) zou willen ontvangen. Dit maakt onze missie deze maanden tot een succes! Meld je aan door ons te emailen: of surf naar: steun.passchier.net
Oost-Azië's Miljoenen (OMF Nederland) Herfst 2008
De lange weg van taalstudie
Wij zijn Peter & Kelly Passchier en in Mei 2008 voor lange termijn naar Azië vertrokken, met onze zoon Lukas van net 2 jaar oud. Kelly is geboren in Vancouver, Canada, en Peter in Groningen. In 2002 hebben we elkaar op de zendingsopleiding van All Nations in Engeland ontmoet. We zijn in 2003 getrouwd, hebben onze opleiding in 2004 afgerond en zijn toen in Canada op zoek gegaan naar de zendingsorganisatie. In 2005 accepteerde OMF ons als kandidaat-zendelingen om gemeentestichtend werk te doen onder de Boeddhisten in Thailand. OMF lag voor de hand, want Peter was in 1998 al met OMF Nederland als kortverbander in de Filippijnen geweest. En de levensbeschrijvingen van mensen als Hudson Taylor en James Fraser (maar ook het werk van veel recente OMF-ers) zijn een blijvende bron van inspiratie!
Als je aankomt in een nieuw land waar je heel lang hoopt te wonen en te werken, zet je je onwillekeurig een beetje schrap -- 'hoe zal het dagelijkse leven ons afgaan?' Voor ons zijn dingen als het hete weer, het andere eten, de dagelijkse routine en onze woonomgeving gelukkig heel erg meegevallen (voor een kijkje, zie de foto's op onze website: www.passchier.net). Vooral Peter was benieuwd hoe goed hij nog een taal kon leren, want Kelly had zich al bewezen door het Nederlands snel op te pikken! We begonnen met een paar dagen puur klanken, plus de manier waarop die de komende maanden worden genoteerd; met het lezen en schrijven van het Thaise schrift beginnen we pas na zo'n vier maanden. De spieren van je mond en hun samenwerking met je hersenen worden voortdurend getraind! Iedere dag brengt nieuwe vocabulaire, nieuwe grammaticale constructies en voortdurende verfijning van je uitspraak. Elke dag hebben we 2 lesuren één-op-één met een taalhelper, en voor de rest oefenen we in de studielokalen, thuis en met Thaise mensen die we ontmoeten.
Uiteindelijk gaat het om deze mensen, die God zo lief heeft, maar die niet weten dat Hij ook voor hen heeft voorzien in Zijn Zoon. Zij hopen de geesten gunstig te stemmen, goed karma op te bouwen, en daarnaast nog te genieten van het leven; dit houdt mensen vaak in gebondenheid en onwetendheid. Het is ons gebed dat ze zich willen uitstrekken naar de ware gerechtigheid die alleen de Here Jezus in Zijn liefde kan geven.
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) Mei 2008
Thailand's nood
Als deze Schoof verschijnt zijn wij net de week ervoor vanuit de VBG uitgezonden, en worden we vandaag in Vancouver uitgezegend in de gemeente daar. We willen graag nog wat vertellen over de situatie van de Gemeente in Thailand, met name onder de Thai (75% van de 65 miljoen inwoners; verder 15% Chinees, 5% Maleis en 5% diverse stammen). Wij voelen ons geroepen om onder de Thai te gaan werken, een van de meest onbereikte bevolkingsgroepen ter wereld.
Zo'n 99,9% van de Thai zijn Boeddhistisch. Onder de Chinezen (vooral in Bangkok) en de stammen (in het Noord-Westen) is het percentage Christenen wat hoger. Er zijn veel steden, en zelfs hele districten waar er geen gemeente van Jezus is! Als er in een stad wel een gemeente is, is deze doorgaans klein (10-60 leden). De strategie van OMF is, om deze kleine gemeentes te helpen om een nieuwe gemeente te stichten in een naburige stad, zodat er meer steden komen met een getuigenis voor Christus. Dit werkt vrij goed, en is een zegen voor een gemeente, die groeit in vertrouwen op Gods kracht. Een ander doel is, om bestaande gemeentes te versterken en te laten groeien in ledenaantal. Dit gemeente-stichtend en gemeente-opbouwwerk willen wij gaan ondersteunen. De insteek hierbij is, om de Thaise christenen zelf het werk zoveel mogelijk te laten doen zodat ze niet afhankelijk worden van de zendelingen. Uiteraard is er ook werk in toerusting, discipelschapsvorming, onderwijs, pastoraat en evangelisatie waarin wij een belangrijke rol spelen. Die rol wordt --als het goed is-- steeds kleiner, tot wij op een gegeven moment een nieuwe gemeente kunnen gaan ondersteunen, omdat de vorige gemeente nu helemaal zelf in staat is om nog weer een nieuwe gemeente te stichten.
Gebed is essentieel voor Gods zegen op geestelijk werk. Als je je wilt opgeven voor onze nieuwsbrieven, ga naar: www.steun.passchier.net
Gods zegen, Peter & Kelly Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) April 2008
Zendingsnieuws
Deze keer heel goed nieuws! We gaan in Juni beginnen in Thailand met gemeentestichtend en -ondersteunend werk -- na een jaar voltijds taalstudie..! In Mei worden we officieel ingelijfd bij OMF International tijdens de Introductiecursus in het hoofdkwartier in Singapore, en van 20 Maart tot 22 April 2008 zijn we in Nederland.
We hebben na een hele lange tijd van voorbereiding een stormachtig korte eindsprint ingezet om alles uiteindelijk voorelkaar te krijgen. Peter werd al in 1993 geroepen om de Heer in de zending te dienen, en ging in 2002 naar de Bijbelschool (All Nations) in Engeland, waar Kelly al een jaar aan het studeren was. Nadat ze trouwden in 2003 en de opleiding in 2004 afrondden, zijn ze in September 2005 als kandidaat-zendelingen aangenomen door OMF. In die tijd werd Lukas geweven (geboren Juni 2006), en vervolgens werd Peter afgelopen jaar door OMF uitgeleend aan de IFES in Canada voor een bediening onder internationale studenten in Vancouver. Eind februari dit jaar kregen we het uiteindelijke groene licht, en moesten we in een paar weken tijd ons huis ontruimen, onze reis naar Europa plannen en boeken, plus onze verhuizing naar Azië. Tot nu toe lijkt alles goed te lopen..!
We hopen je te treffen in de VBG rondom de zondagse diensten, in gebedskringen, en op adopterende kringen. En, we gaan een uitzendfeest vieren met wie maar God groot wil maken en danken voor Zijn voortgaande werk in de gehele wereld, en in het bijzonder in Thailand! We worden uitgezonden in de 2e èn de 3e zondagse dienst op 20 April 2008. En tussen deze diensten hopen we je te ontmoeten in J's Base, onder het genot van broodjes en wat te drinken. Kom, als je kunt en Gods werk in de zending een warm hart toedraagt!
Gods vrede, Peter & Kelly + Lukas
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) November 2007
De tijd vliegt
Hoe vliegt de tijd! November staat voor de deur, en daarachter Sinterklaas..! Het is alweer een half jaar dat we in Nederland waren, en binnen een half jaar zijn we er weer, als alles goed gaat. Daarna zullen jullie voor een aantal jaren 'van ons af zijn', maar hopelijk dichtbij in de Geest! Ons vizier is gericht op Azië, en we hopen daar begin Mei aan de slag te kunnen. Dat betekent eind Maart vertrekken uit Vancouver, en April in Nederland voor onze definitieve uitzending. Maar tot die tijd zitten we bepaald niet stil..!
In Mei is Peter officieel begonnen als zendeling bij OMF, uitgeleend aan het internationale studentenwerk via de IFES organisatie in Vancouver. Fantastisch om echt in Gods werk betrokken te zijn onder getalenteerde studenten uit zoveel verschillende landen! En niet alleen de studenten zijn internationaal, het team van vrijwilligers (en stafwerkers!) ook -- een goede voorbereiding op zendingswerk waar onze collega's ook overal vandaan komen. Veel studenten komen uit China, Japan en Korea, en heel af en toe zelfs uit Thailand. Dit illustreert eens te meer dat je echt naar Thailand moet gaan om de Thai te bereiken; in de wereld van vandaag zijn de Thai een van de bevolkingsgroepen die het minst bereikt is met het Evangelie.
Het werk in Vancouver heeft 2 hoofdcomponenten: leiderschapsvorming en vriendschapsevangelisatie. De vrijwilligers in ons team kunnen hun gaven ontplooien in het bereiken van niet-gelovige studenten, en sommigen zijn zeer getalenteerd in het opbouwen van vriendschappen, het uitnodigen van mensen om deel te nemen aan bijbelstudies en naar een gemeente te gaan, en het organiseren van allerlei activiteiten om met mensen in contact te komen. Begin Oktober organiseerde en leidde Peter een 'kamp' met dit oogmerk, en gedurende het weekend kon je de houding van de niet-gelovige deelnemers zien veranderen! Vooral onder Aziaten geldt dat men zich eerst op z'n gemak moet voelen voordat ze zich geestelijk aan mensen toevertrouwen. Openheid is een belangrijke stap op weg naar serieuze interesse, en elke keer weer merken we dat mensen graag meer willen weten over de Bijbel en de Boodschap, het kunnen stellen van persoonlijke vragen is erg belangrijk. Kijk eens op de website om een indruk van het werk te krijgen: www.internationalfriendship.net
Deze week realiseerden we ons weer opnieuw hoe ENORM BELANGRIJK de steun van de VBG voor ons is!! Niet alleen dat jullie ons aardige mensen vinden (?), maar dat jullie het Evangelie naar nieuwe plaatsen willen zien gaan, overeenkomstig Jezus' bevel. We hebben een veel beter zicht gekregen op ons toekomstig werk, omdat een echtpaar met zo'n 25 jaar gecombineerde ervaring in de plaats waar we eerst naar toe gaan momenteel 8 maanden op verlof is in Vancouver. We worden er alleen maar meer enthousiast van, en hopen dat met jullie persoonlijk te kunnen delen in de lente!
Hartelijke groeten en Gods zegen, Peter & Kelly + Lukas Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) December 2006
Peter & Kelly op (De) Weg
Groeten vanuit ons half-ondergrondse appartement in een bewolkt en nat Vancouver!
Verhuizen
Het grote nieuws is dat we verhuizen naar waar de zon maar schijnt! Nog niet naar Thailand... maar naar een bovengronds appartement in Vancouver dat meer zonlicht ontvangt -- wanneer de zon er in slaagt door te breken..! We hebben de afgelopen maanden veel te stellen gehad met schimmel, vochtigheid en schemer in onze huidige woning en we vroegen ons af wat eraan te doen, want ondanks alles hebben we het erg naar onze zin in deze woongemeenschap in de buurt waar Kelly is opgegroeid. Kelly zat te denken, "tenzij iemand ons huisvesting aanbied uit de goedheid van hun hart, kunnen we ons nooit iets anders veroorloven". Diezelfde middag kreeg Peter een telefoontje van een vrouw in de gemeente die voor een Christelijke organisatie werkt, en ze zei dat we waren aangenomen om in een van hun appartementen voor zendelingen te wonen! Deze volledig gemeubileerde appartementen zijn op tijdelijke basis beschikbaar voor zendingswerkers . Dit antwoord op gebed en de oplossing voor ons woning-dilemma kwam voort uit een bidstond in onze gemeente -- God werkt op mysterieuze èn praktische wijze door Zijn mensen! Hoewel we over een paar maanden weer zullen moeten verhuizen wanneer we naar Thailand vertrekken, geeft deze verhuizing ons de kans om onze bezittingen weer beter uit te zoeken, in te pakken en van veel dingen afstand te doen vóór de grote sprong, nu het emotionele tij nog niet zo hoog is gestegen. Dus we zien uit naar deze verhuizing, maar met gevoelens van nostalgie -- denkend aan ons knusse huisje waar Lukas geboren is.
Lukas
Lukas is zich de komende verhuizing uiteraard nauwelijks bewust, en hij geniet van het leven zoals alleen een vijf maanden oude baby dat kan: met overgave eten, slapen en spelen. Hij is een blij jochie die gul glimlacht naar iedereen -- zelfs naar voorbijgangers op staat en in de bus. Hij lacht graag en soms hebben we de slappe lach met het hele gezin. Lukas' begint nu veel met zijn handen te werken, dingen voelen, pakken en bekijken. Als we hem een toetsenbord in handen geven, vindt 'ie het heerlijk om er vol enthousiasme op te slaan met beide handen tegelijk! Zijn benen zijn ook erg actief (dat wisten we al van in de buik) en een van zijn favoriete activiteiten de laatste twee maanden is springen in zijn Jolly Jumper (tuigje aan een veer dat in de deuropening hangt). We kwamen er bij toeval achter dat het zelfs nog leuker is voor de spiegel, maar echte mensen die met hem mee springen is het toppunt van vermaak! Hij groeit als kool, Kelly is er wel eens van beschuldigd dat ze hem pure room geeft! Op dit moment is hij zo'n 9 kilo en 67 cm. Qua gewicht zit hij hier in de 99e percentiel en qua lengte op de 75e (van de 100 Canadese babies is hij zwaarder dan 99 en langer dan 75) en volgens ons zit 'ie in de 100e percentiel voor schattigheid!! Kortom, we zijn verliefd! We genieten van het ouderschap -- het is ongelofelijk om hem onder onze ogen te zien leren en groeien. Maar van ouders wordt ook veel geduld, liefde en veerkracht gevraagd, terwijl daar weinig slaap tegenover staat. We groeien, ontdekken verborgen reserves en ontwikkelen nieuwe vaardigheden. Heel af en toe zijn de reserves bijna uitgeput, maar altijd weer slaagt 'team Passchier' erin om elkaar op de been te houden. We zijn nog geen kampioen huis-aan-kant-houden, maar we eten, wandelen, ontvangen gasten en gaan naar diverse samenkomsten buitenshuis. We zijn nog steeds actief met het werk onder internationale studenten, zie de web pagina (door Peter opgezet) op internationalfriendship.net.
Richting Thailand
Sommigen van jullie vragen zich wellicht af wat de gevolgen zijn van de recentelijke coup in Thailand, en wat voor invloed dat heeft op onze plannen. Eigenlijk is de coup door vele Thai verwelkomd en soms met gejuich begroet. De democratie lijkt nu weer op het spoor te komen. Je zou bijna kunnen zeggen dat militair ingrijpen een cultureel aanvaarde manier is om een regering af te zetten die te corrupt is geworden. We hopen en bidden dat de nieuwe regering het goed zal doen en het land op een stabiele koers zal sturen. Wat betreft de verspreiding van het Evangelie doet Thailand het slechter dan de meer gesloten landen eromheen. In Cambodja zit momenteel het Christendom sterk in de lift, een trend die we graag ook in Thailand zouden zien! De Gemeente in Thailand is zich nu aan het voorbereiden op toenemende groei, en OMF heeft het gevoel dat er zich nieuwe mogelijkheden zullen voordoen in de komende tijd. Er is een roep uitgegaan om te vasten en bidden voor de Thai, dat ze een verlangen krijgen om Jezus te leren kennen.
Onze blik is gericht op Thailand en we zijn geboekt voor de oriëntatie-cursus van OMF in Singapore in Maart 2007. Onze ondersteuning zal vlak voor kerst worden bekeken om te zien of we dan inderdaad mogen gaan, of dat we een latere cursus moeten nemen, in Mei, Juli, of zelfs November 2007. Tot nu toe is de toegezegde ondersteuning 40% van wat we nodig hebben, maar we weten dat er meer onderweg is. Er is ook nog wat werk aan de papierwinkel, zoals een nieuw paspoort voor Peter voor de aanvraag van een zendingsvisum voor Thailand.
Het Lichaam van Christus
We zijn dit najaar actief met spreken over onze visie voor groepen van divers pluimage, van kringen in de gemeente tot dagconferenties van OMF, van gebedsgroepen tot een 200 man sterke jongeren zendingsavond. We zijn erg bemoedigd door het ontmoeten van zoveel mensen met een hart voor zending en die zich toewijden om voor (en met) zendelingen te bidden. Het is een wonderbaarlijke mix van groeien in nederigheid en opwinding om te zien hoe het Lichaam van Christus ons steunt. Als je meer wilt weten, vraag dan even! Als je ook onze gebedsmails zou willen ontvangen (veel korter en iets frequenter dan deze nieuwsbrieven) vul dan een "gele kaart" in (bijgevoegd) of ga naar support.passchier.net. Je kunt onze nieuwsbrieven en gebedsmails ook lezen op onze net aangepaste website. We voegen ook snel weer foto's van Lukas toe op zijn website lukas.passchier.net. Tot snel..!
Veel liefs en Gods zegen, Peter & Kelly + Lukas
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) September 2006
Beste VBG-ers
We willen iedereen heel hartelijk bedanken voor alle goede wensen, gedachten en groeten die ons bereikt hebben in de vorm van kaarten, emails en pakjes! We zijn hartverwarmend overweldigd door alle liefde en ondersteuning waarmee jullie Lukas en ons overgoten hebben. We zijn er helaas nog niet aan toe gekomen om iedereen persoonlijk te bedanken in alle drukte die een eerste boreling met zich mee brengt, maar we zijn heel dankbaar. Het zou geweldig zijn als je dat paar heldere kleine oogjes met een geconcentreerde blik van interesse naar de slingers van kaarten aan het plafond van onze woonkamer zou kunnen zien kijken! Het gaat goed met ons kersverse gezinnetje, en we wennen al aan het leven met een klein afhankelijk mensje. We zijn verbaasd hoe goed we met weinig slaap toe kunnen, en we genieten van Lukas met zijn vele verschillende gelaatsuitdrukkingen en nieuwe ontdekkingen. Laatst slaagde hij erin om van zijn mat af te tijgeren door zich met zijn tenen tegen de vloer af te zetten met kikker-achtige schopjes.
Deze komende zondag, 20 augustus, zullen we Lukas aan God opdragen in de ochtenddienst in Granville Chapel. We hopen dit ook in Groningen te kunnen doen, op weg naar Thailand!
Wat betreft onze voorbereiding voor Thailand richten we ons op het communiceren van onze visie en plannen. We zullen spreken in Victoria (de hoofdstad van British Columbia) bij de Heart for Asia conferentie van OMF op 9 september, we verzorgen de overdenking op de Heart for Asia conferentie in Vancouver op 21 oktober, en met een heel team van OMF verzorgen we een Jeugdnacht op 21 oktober. We zien er ook naar uit om bij een aantal gemeentekringen wat te komen vertellen -- hopelijk volgen er meer!
Aan het einde van dit jaar maken we de balans op om te kijken of we voldoende ondersteuning hebben om in februari/maart 2007 naar Thailand te kunnen gaan. Tot nu toe zijn we erg bemoedigd door de emotionele steun en de gebedsondersteuning die we al hebben ontvangen! Op het financiële vlak, onze eenmalige kosten voor de uitzending zijn voor ruim 95% binnen, maar de periodieke toezeggingen voor onze maandelijkse ondersteuning zijn nog niet erg op gang gekomen, en zitten nu rond de 15%. Ze moeten meer dan 90% binnen zijn voor we erop uit kunnen gaan.
Door het ontvangen van deze nieuwsbrief bemoedig je ons enorm met je interesse, en daar zijn we heel dankbaar voor! Voor wie ook voor ons wil bidden, we sturen ook geregeld gebedsmails op. Het is ook mogelijk om ons werk financieel te ondersteunen. Als je erin geïnteresseerd bent om ons met gebed of giften te ondersteunen, open dan de attachment en stuur die op, of ga naar deze pagina op onze website: steun.passchier.net
Tot zover ons verslagje. Heel erg bedankt voor je volharding met ons!
Met onze liefde en veel zegen, Peter & Kelly + Lukas
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) Mei 2006
Gebed: opstand tegen de status quo
Onrecht wekt toorn op. Wanneer we horen dat iemand onrecht is aangedaan, willen we dat er rècht wordt gedaan. We voelen verontwaardiging in ons opwellen als iemand onjuist wordt behandeld - vooral als de schuldige volhard in zijn (of haar!) opstelling. Het is niet vreemd dat we emotioneel geraakt worden door onrecht. Onrecht is zonde, en zonde werkt God's toorn op. Onrecht wekt God's toorn op, en wij staan aan Zijn kant, als volgelingen van Jezus. Natuurlijk is het cruciaal om juist te onderscheiden wat precies onrecht is en wat niet... Hierin moeten we steeds luisteren naar wat de Heilige Geest tegen ons zegt, want Hij wil ons in elke situatie hierin onderwijzen, zoals we kunnen leren in Johannes 16:8. Het onderscheid wordt moeilijker wanneer we ongevoelig worden voor onrecht, of wanneer onze gerechtigheid gecompromitteerd wordt door persoonlijke betrokkenheid in zonde...
Dit kunnen we zien in Lukas 18:1-8 waar Jezus spreekt over een niemand ontziende en niet godvrezende rechter. Deze parabel moedigt aan om te blijven bidden in situaties waar onrecht lijkt te zegevieren. Natuurlijk was het niet de bedoeling om een parallel te trekken tussen God en de onrechtvaardigheid van de rechter, maar wel tussen ons als discipel en de weduwe in de parabel die onrecht moest verduren. Dit heeft twee kanten: de weduwe weigerde zich bij het onrecht neer te leggen, en ze bleef aankloppen bij de rechter, de vertegenwoordiger van de rechtelijke macht in haar stad. Haar aanhoudende weigering om het onrecht te accepteren spoort ons als Christenen aan om ons niet bij de gevallenheid van de wereld neer te leggen. Haar volhardendheid leert ons om niet af te laten om recht te zoeken - in de eerste instantie door aan te kloppen bij Degene die is aangesteld als de rechter over de levenden en de doden. In essentie is gebed een opstand tegen de status quo, het indienen van een petitie tegen een onrechtvaardige situatie.
Vaak neigen we de verkeerde kant op te gaan wanneer we geconfronteerd worden met ons zwakke en onregelmatige gebedsleven. We zoeken de oplossing in de techniek van ons bidden, in plaats van onze houding te veranderen. Zoals de parabel ons toont, de techniek is niet zozeer van belang: hóe je bidt is minder belangrijk dan dàt je bidt, en vooral, dat je in vertrouwen blíjft aankloppen. De volharding vloeit voort uit het besluit van de weduwe om zich in geen geval bij het onrecht neer te leggen, en uit haar geloof dat het recht uiteindelijk moet zegevieren. Wij wéten dat het recht zal zegevieren, maar de uitdaging is om onze grondhouding ten aanzien van het betreffende onrecht -de specifieke zonde- blijvend te wijzigen. Dan zullen onze gebeden èn onze daden voortvloeien uit onze hartsgesteldheid, die is gezuiverd door het bloed van Jezus, in overeenstemming gebracht met Zijn gerechtigheid.
Deze lessen kunnen worden toegepast op de zendingsopdracht. We mogen ons er niet bij neerleggen dat er letterlijk hele volksstammen verstoken blijven van het evangelie. Dit is wat de Satan wil, en wat al vele eeuwen aardig lijkt te lukken... Maar het is heel duidelijk niet Gods wil, en het is Jezus' uitdrukkelijke bevel aan zijn volgelingen om uit te gaan in de héle wereld. Dat begint bij ons onverzettelijke besluit om ons niet neer te leggen bij de status quo. Het is Gods wil het evangelie gebracht wordt over de héle aarde, naar àlle volkeren!
Bid je mee? Maar vooral: stem je er met hart en ziel mee in dat het niet goed is dat volkeren van het evangelie verstoken blijven??
Peter Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) Februari 2006
Even over OMF
Weer zo'n drieletter-afkorting die voor ingewijden alles betekent, maar vaak genoeg komt de vraag: wat is OMF? In Nederland is het nog verwarrender, want tot vorig jaar heette de organisatie OZG - Overzeese Zendingsgemeenschap. De Nederlandse afdeling heet nu officieel Overseas Missionary Fellowship (NL). Daar bovenop nog, alles begon onder de naam CIM - China Inland Mission...
Hudson Taylor vertrok 140 jaar geleden naar China, met als visie om de onbereikte Chinezen in het binnenland te bereiken met het Evangelie. Dit is het eerste belangrijke kenmerk van OMF: een focus op de onbereikte bevolkingsgroepen. Een 'bereikte' bevolkingsgroep betekent niet dat iedereen gelooft, maar dat de Gemeente van Jezus binnen die groep op eigen benen kan staan om het goede nieuws verder te verspreiden. En dit is een tweede belangrijk kenmerk: de visie is om de plaatselijke Gemeente op te bouwen, geworteld in de plaatselijke cultuur. Hudson Taylor merkte al snel dat mensen de boodschap veel makkelijker aanvaardden als die verpakt was in een begrijpelijke vorm, gebracht door een acceptabele boodschapper. De CIM onderscheidde zich in de begindagen door het dragen van plaatselijke kleding, en het grondig leren van de plaatselijke dialecten. Nog steeds staat OMF hierom bekend binnen de zendingswereld, dat alle werkers een gedegen taalstudie volgen.
Een centraal kenmerk is de afhankelijkheid van gebed. Een wereldwijd netwerk van bidders ondersteunt alle aspecten van het werk, en elke zendeling wordt gedragen door persoonlijke voorbede. OMF gelooft dat God voorziet voor alles dat nodig is voor Zijn werk, en Hudson Taylor vroeg mensen nooit om geld - dit is nog steeds de regel!
Een ander kenmerk is flexibiliteit. Dit is al af te leiden uit de naamswijzigingen - veranderende omstandigheden vragen om een andere benadering. Toen China ontoegankelijk werd in 1950, waaierden de zendelingen uit over de omliggende landen. Elk land en elke groep vraagt om z'n eigen benadering, en in de laatste jaren is OMF steeds meer veld-gestuurd geworden. Ook al is het hoofdkwartier in Zuid-Oost Azië (Singapore), de plaatselijke mensen in het veld hebben beter inzichr en recentere informatie.
Er wordt gewerkt in zo'n 12 landen, met zo'n 1000 mensen. Als je naar de intenationale website gaat (www.omf.org) kun je daar direct wat van proeven. Het is een diverse organisatie die gemeentestichting en bijbelvertaling, ontwikkelingswerk en theologische vorming, steun aan de hulpbehoevenden en medisch werk doet. Bij alles staat Jezus Christus centraal. Zoals het Mission Statement zegt: "Onze hoogste prioriteit is God te verheerlijken door de miljoenen van Oost-Azië te bereiken met het evangelie. Dat doen wij door het motiveren van mensen om te bidden, om te geven en om te gaan." (www.nl.omf.org)
Hang On! (Vrije Baptistengemeente Groningen) Januari 2006 — Peter Passchier
Een ander geloof
Ik ben opgegroeid met een 'ander' geloof. Mijn pleegvader —mijn ouders zijn gescheiden toen ik 3 was— werd overtuigd atheïst na katholiek te zijn opgevoed. Met kerst hoorden we altijd het 'scheppingsverhaal', hoe het universum ontstaan is uit een oerknal, en de draaiing van de aarde om de zon met de ommegang van de maan werden met een sinaasappel en een pingpong-balletje ge�lustreerd. Een onwankelbaar vertrouwen in de uitgangspunten van de wetenschap werden mij met de paplepel ingegoten, en in de loop der tijd zou 'de wetenschap' steeds meer kunnen verklaren, en ons redden van de onwetendheid van het verleden. Al deze elementen: oorsprong, geloof, en eschatologie (hoe het verder gaat) tonen aan dat dit echt een religie is. En ik vond het allemaal prima, ik leerde graag, en ik was benieuwd wat mijn taak in het wereld-bestel zou zijn! Maar op de middelbare school leerden niets over het doel van het leven, het was vooral feitenkennis. Toch was ik er zeker van dat op de universiteit alles me duidelijk zou worden. Maar ook daar echter niets over de reden voor ons bestaan, of hoe we geacht worden te leven -- het begon erop te lijken dat je gewoon maar moest doen waar je het meeste plezier in hebt. Nog iets anders ontdekte ik door de studie van de filosofische grondslagen der wetenschap: dat alles helemaal niet zo onwankelbaar zeker is, en dat er fundamentele gaten zitten in het wetenschappelijke wereldbeeld.
Ik was er nog steeds van overtuigd dat mijn leven een doel moest hebben, en ik wilde alles op alles zetten om het te vinden. Intussen was de belemmering van zonden me steeds duidelijker geworden, en ik probeerde het goede te doen en het slechte te vermijden -- zonder dat ik een duidelijke leidraad had over het onderscheid tussen goed en kwaad... Ik besloot dat wetenschappelijke kennis me niet verder kon helpen, dus wilde ik meer levenservaring opdoen, vagelijk hopend op een openbaring. Ik begon reizen te maken naar Azië, niet perse vanwege de religies daar, maar toch een mystieke aantrekking. Ik bleek affiniteit te hebben met het Boeddhisme -- gek genoeg herinner ik me nu een gesprek met een vriendje toen ik 10 was over Jezus (waar hij helemaal gek van was!) en Boeddha, die mij wel 'tof' leek... Ik heb gereisd met Nepalese monniken, ik heb een retraite gedaan in Thailand, ik heb Boeddhistische geschriften bestudeerd in Sri Lanka, en uiteindelijk is de vraag: wat doe je ermee? Is reïncarnatie een werkelijkheid, of een onwaarheid? Verschillende vormen van meditatie maakten me niet echt wijzer, en je moet er echt in geloven om het te blijven doen als de resultaten niet echt duidelijk zijn...
Toen ik in de zomer van 1993 weer eens in Groningen was, net terug uit India, werd er heel erg veel gebeden door de volgelingen van Jezus..! Een hele groep gemeenten waren al bijna een jaar bezig met de voorbereiding van de eerste grote zomeractie in de stad. Ik heb er maar 5 minuten van meegemaakt, lopend over de Grote Markt tijdens het slot-concert. Maar de onzichtbare gebeden van onzichtbare mensen (voor mij dan) leidden ertoe dat ik voor het jaar voorbij was mijn leven totaal aan Jezus had overgegeven!
Ik was me gaan interesseren voor de 'kracht van positief denken', en daarbij stuitte ik soms op bijbelteksten, waardoor ik me af begon te vragen wat de bijbel te zeggen kon hebben. Ik begon te lezen in de profeten, waar ik helemaal niets van begreep, maar ik bleef het een kans geven. Ik ontdekte de werken van Rudolf Steiner, de grondlegger van de Anthroposofie, een occulte stroming, maar hij schreef wel over Jezus als het keerpunt in de geestelijke geschiedenis van de wereld, en dat vond ik erg overtuigend. Ik herinnerde me dat ik 6 jaar eerder erg was geraakt toen de Baghwan (een in de zeventiger jaren populaire Indiase guru) over Jezus schreef als de belichaming van liefde, zodat ik liefde als belangrijke waarde in mijn wereldbeeld opnam. Vanuit mijn (afgebroken) studie psychologie begon ik me ook af te vragen of sommige psychische problemen wellicht een geestelijke oorzaak konden hebben, en ik begon te zoeken naar boeken die iets te melden hadden over kwade geestelijke machten. De enige auteurs met een duidelijke boodschap waren Evangelische en Charismatische Christenen, andere geloven bieden praktisch niets op dit gebied. Hier las ik voor het eerst dat Jezus voor de zonden van alle mensen was gestorven, en ik vond het ZEER merkwaardig dat ik dat nooit eerder had gehoord -- er zat dus echte 'logica' achter het Christendom! Verder had ik een vriendin die af en toe naar een koffiebar (Teen Challenge) die eens in de week door de pinkstergemeente werd gerund -- er kwamen voornamelijk zwervers en ander vaag volk. Vanaf mijn eerste avond daar was ik positief, deed echt mee met het zingen, de bijbelstudie en het gebed, en ik bleef komen. Steeds vaker begon ik ook de zondagse diensten te bezoeken -- en dan gaan mensen nog meer voor je bidden! Ik wilde bij allerlei verschillende kerken rondkijken, want ik was nog niet helemaal zeker of het hele concept van 'kerk' wel zo kosjer was. Maar ik was inmiddels gegrepen door de Heilige Geest, en ik vond traditionelere kerken doods, en vond het meeste aansluiting bij wedergeboren Christenen. Op een avond, alleen in mijn kamer, vroeg ik me af hoe serieus ik nou eigenlijk was met het volgen van Jezus. Ik worstelde nog met drugsgebruik, met losse relaties, en ik vroeg me af of het waard was om voor te sterven. Want alleen als ik er volledig van overtuigd was had het zin om ermee door te gaan. Die avond, na een zielestrijd, gaf ik me volledig over aan Jezus. En dat was het begin van echt een ander geloof!
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) Januari 2006
Tot in Februari!
Even een aankondiging, dat we in Februari bij jullie hopen te zijn, we zien er naar uit! We hopen kringen te kunnen bezoeken en een avond met elkaar na te denken over Gods plannen wereldwijd.
We willen graag meer delen over hoe God tot ons spreekt terwijl we uitzien naar onze bediening in Thailand. Een voorbeeld is de praktische werking van gebed. In de twee bedieningen waarin we in Vancouver betrokken zijn, wordt in verschillende mate gebeden voor de mensen die je hoopt te bereiken. Wanneer persoonlijk en concreet voor individuen gebeden wordt, is er meer verwachting dat God iets wil doen, meer liefde voor de persoon, meer vrijmoedigheid om in de gesprekken geestelijk de diepte in te gaan en met mensen te bidden, en meer bewustzijn van Gods aanwezigheid - ook voor de mensen die Hem nog niet persoonlijk kennen! Wij houden toch al erg van bidden, maar deze ervaringen sporen aan om gebed erg serieus te nemen. We merken ook het belang van discipelschap, dat mensen een keuze maken om Jezus te volgen is niet genoeg om hun ook vruchtbaar voor God te maken in dit leven. Er is groei nodig, en hiervoor is onderwijs in Gods woord essentieel, samen met een innige gemeenschap met medegelovigen, en een visie om een zegen te zijn voor anderen. Ook de dingen die we leren (nu nog voornamelijk uit boeken!) over de Thaise religie en cultuur vormen onze visie, niet alleen voor gemeentestichtend werk in Thailand, maar ook voor de gemeente nu, waar ook ter wereld.
Peter heeft inmiddels weer werk gevonden - het internet-telefoonbedrijf waar hij gedurende de zomermaanden werkte wilde hem voor December en Januari weer in dienst nemen. Dat past goed in de plannen om in Februari naar Nederland te komen! We zijn nog steeds op zoek naar de voor ons bestemde zelfstandige woonruimte, en wellicht hebben we net wat gevonden. We beginnen het nu echt tijd te vinden, na een jaar bij Kelly's ouders in huis te hebben gewoond..! In deze woning wordt hopelijk ook in Mei ons kindje geboren, wat voor Canada erg ongebruikelijk is, thuisbevallingen zijn zeldzaam. Momenteel zoeken we naar de goedkoopste vluchten, en we hopen komende week te gaan boeken.
Veel zegen in 2006!
Peter & Kelly
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) November 2005
Peter, Kelly en ???
Meteen nadat we terug in Vancouver aankwamen begin oktober heeft een test het bevestigd: we zijn in 'verwachting'!! Gezinsuitbreiding wordt verwacht rond de 19e mei.
De week daarop kregen we ook bericht dat we officieel welkom zijn geheten door OMF Thailand om daar te komen werken!
Hoe ziet de toekomst er nu uit voor ons:
- Als de vereiste financiële ondersteuning binnen is begin 2007, worden we in februari 2007 in Singapore verwacht een orientatiecursus van 3 weken. Daarna meteen door naar Lopburi in Thailand (150 km ten noorden van Bangkok) voor een jaar voltijds taal- en cultuurstudie. We zullen daar op onszelf wonen en tegelijkertijd het geleerde in praktijk brengen in onze wijk.
- Omdat we zo'n roerig leven hebben geleid de eerste 2 jaar van ons huwelijk en momenteel nog bij Kelly's ouders in huis wonen, heeft de organisatie ons geadviseerd om de tijd die ons nog in Vancouver rest op onszelf te wonen. Daarmee wordt ook de overgang naar op onszelf wonen in Thailand makkelijker.
- Om zelfstandige woonruimte te kunnen bekostigen zijn we momenteel werk aan het zoeken. Voor iedereen die ons financieel ondersteunt: alle giften komen rechtstreeks ten goede aan onze uitzending! De periode van sparen om te kunnen gaan is aangebroken...
Het klinkt misschien allemaal heel zakelijk, maar natuurlijk worden we ook geestelijk en emotioneel geraakt door alles wat er gebeurt. We zijn dankbaar dat we deel uitmaken van een internationale gemeenschap waarvan jij voor ons een vertegenwoordiger bent. Bedankt voor je belangsteling!
Veel liefs en alle goeds, Peter & Kelly
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) Oktober 2005
Aangenomen bij OMF!
We zijn aangenomen!! Onze cursus bij OMF (www.nl.omf.org) in Toronto is net volbracht, en we zijn aangenomen als leden van deze zendingsorganisatie! Hun aanbeveling was om een jaar op onszelf te wonen in Vancouver voor we naar Azië gaan. Deze tijd zullen we sowiezo nodig hebben om onze medische en financiële doelen te halen. Intussen zullen we ook in contact staan met de mensen in Thailand — waar we hoogstwaarschijnlijk geplaatst worden.
De week was intens en vermoeiend, maar ook bemoedigend en inspirerend, en de mensen waren geweldig. We hebben zelfs een uitje gehad naar de Niagara watervallen. Indrukwekkend — heel veel water..!
We houden je op de hoogte.
Liefs & alle goeds, Peter & Kelly
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) September 2005
Canada en verder
Als 3 jaar geleden iemand uit de gemeente lijkt te 'verdwijnen' naar een bijbelschool in Engeland, vervolgens trouwt met een Canadese en vervolgens daarheen verdwijnt — dan neigt de interesse wel wat te verflauwen, vooral nu er zoveel nieuwe fantastische mensen zich bij de VBG voegen, in zo'n hoog tempo! Toch hopen we dat wij bij jullie 'in de picture' blijven, want we voelen ons erg verbonden met de VBG. Vooral nu ik in Vancouver deel heb aan het Evangelische leven, besef ik hoe gezegend het gemeenteleven in Groningen in vele opzichten is — en hoe vanzelfsprekend als je er midden inzit, zodat je de rijkdom niet altijd beseft... Niet dat het leven hier zo geestelijk arm is hoor! We zien veel mensen tot geloof in Jezus komen — met name buitenlanders, omdat we betrokken zijn bij het werk onder Aziaten (vooral Chinezen) in de gemeente hier, en het werk onder (allerlei) buitenlandse studenten.
We willen het kort houden in de Schoof, en hopen snel een mail te sturen met wat meer info, maar even de belangrijkste ontwikkeling: we zijn uitgenodigd voor de Kandidatencursus voor OZG / OMF international (je weet wel, van Hudson Taylor!?) in September. Tien dagen de organisatie beter leren kennen, en zij ons! Dit wordt afgesloten met het uiteindelijke sollicitatiegesprek, waarna wordt besloten of ze met ons 'in zee' willen gaan. In ons geval zal dat naar alle waarschijnlijkheid gemeentestichtend werk in Noord-Oost Thailand zijn, maar dat staat nog niet helemaal vast. Omdat dit een lange-termijn verbintenis zal zijn, willen we jullie gebed vragen. Het is bepalend voor onze toekomst, en we hopen dat Gods leiding duidelijk zal zijn voor alle partijen — ook voor de VBG als uitzendende gemeente! Als ze besluiten ons 'aan te nemen' betekent dit niet dat we meteen klaar zijn om af te reizen. Er moet ook nog een groen licht komen op medisch vlak en op het gebied van ondersteuning, zowel in gebed als financieel. Vooral dit laatste schijnt snel een jaar (of meer...) te kosten — voor de hele periode van vier jaar moet dit worden toegezegd. Gelukkig mogen we weten dat God al voor honderden zendelingen alleen al bij OMF zo voorzien heeft!
We hopen in een volgende Schoof wat meer te delen over onze visie op Gods werk in Zuid-Oost Azië. We zijn dankbaar voor wat God in Zijn gemeente doet, en wensen jullie veel zegen.
Liefs, Peter & Kelly
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) Maart 2005
Mission Fest Vancouver
Voor hen die nog nooit van ons gehoord hebben, Peter is ruim tien jaar lid van de VBG, ging tweeënhalf jaar geleden naar de Bijbelschool in Engeland om zich voor te bereiden op de zending, en ontmoette daar Kelly uit Canada. We bereiden ons nu in Vancouver verder voor op uitzending naar de Boedhistische wereld van het vasteland van Zuid-Oost Azië.
We hebben de contacten opgepakt met de OZG (Overzeese ZendingsGemeenschap, internationaal bekend als OMF) en hebben diverse mensen gesproken. Dit zijn allemal heel gave mensen met veel ervaring, en we hebben besloten om met hun in zee te gaan. Er zijn eigenlijk heel weinig alternatieven; we zijn vorige maand systematisch alle standjes op de zendingsbeurs langs geweest, en de enige andere serieuze kandidaat is de WEC, maar OMF heeft als voordeel dat ze alleen werkt in onze regio. Nu moeten we solliciteren, een lang proces, en als we aangenomen worden mogen we beginnen met het opbouwen van ondersteuning. Onze CV's circuleren inmiddels rond de teams in de regio — we wachten de respons af..!
We zijn betrokken geraakt bij het werk onder internationale studenten (via de IFES), en hier gebeurt heel veel. Velen komen tot geloof en zijn hongerig naar meer bijbelstudie, anderen zijn nog niet zo ver, maar waarderen de liefde en aandacht.
Onze gemeente draait continu de Alpha-cursus, en wij zijn betrokken bij de Alpha voor mensen met minder goed Engels. Dit programma is een unicum in de wereld en nog in ontwikkeling, maar er komen veel mensen tot geloof en we merken dat ze dan een diepere fundering in God's woord willen — bijbelstudie!! Verder geeft Peter Engelse les aan immigranten via de kerk, met als onderdeel een korte bijbelstudie. Sinds kort bidden we wat uitgebreider met elkaar! Kelly hoopt nog wat part-time werk te vinden waarbij ze haar schrijf-talenten kan gebruiken (zie het Engelse gedeelte van onze website: www.passchier.net).
We leven mee met het Celebrate Recovery programma, dit is echt super — God's herstel voor Zijn kinderen. We bidden voor een zegen op dit werk en hopen jullie snel weer even te kunnen zien.
Alle goeds, Peter & Kelly Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) September 2004
Uit Engeland in Nederland via Canada naar...
Allereerst willen we God groot maken voor wat Hij mogelijk maakt! Dankzij Hem hebben wij twee jaar (Kelly drie!) in Engeland kunnen studeren aan All Nations ter voorbereiding op werk-over-grenzen. We willen de gemeente bijzonder bedanken voor de steun tot nu toe! We hebben de opleiding met zeer goed resultaat kunnen afsluiten, beide met een 'Bachelors' graad—erg grappig, omdat we nu juist géén vrijgezel meer zijn..! We zijn weer enorm 'afgeslankt' bij het verlaten van onze woning in Ware, en dan is het bedroevend om te merken hoeveel spullen we toch nog overhielden — ook wij blijken al te makkelijk 'schatten' op de verkeerde plaats te verzamelen, die uiteindelijk alleen maar een last vormen.
We verlangen wel naar een plaats om ons langduriger te kunnen vestigen, en richten daarbij onze blik richting Zuidoost Azië: Thailand, Myanmar, Laos en Cambodja. We zijn bezig ons aan te melden bij de Overzeese Zendingsgemeenschap (OZG, internationaal bekend als OMF). Tot onze uitzending een feit is zullen we ons middels een tijd in Canada verder voorbereiden op ons toekomstige werk, we hopen iets te vinden waarbij we ons voor een zendingsorganisatie of gemeente kunnen inzetten op interculturele leest... Daarbij hopen we ook de banden met Kelly's oorspronkelijke gemeente in Vancouver wat aan te halen — ze is daar al weer zes jaar weg, maar haar ouders zijn er nog steeds erg actief. Er is daar een bloeiend werk met name onder de Chinezen met de Alpha-cursus—ruim de helft van de inwoners van Vancouver is van Aziatische herkomst!!
Tot die tijd zijn we in Europa, met als thuisbasis een kamer in het huis van Peter's moeder aan de Grachtstraat. Een obstakel om in Canada aan de slag te kunnen is het wachten op de benodigde verblijfsvergunning voor Peter, de aanvraag daarvan kan tot een half jaar duren. Hiervoor willen we ook gebed vragen van de gemeente. Maar het allerbelangrijkste is een diepere liefde voor Jezus, we hebben ons voorgenomen ons in September een week terug te trekken voor vasten en gebed, om onze eerste liefde te laten groeien. We willen Zijn wil doen en in Zijn voetstappen wandelen, een zegen zijn in deze wereld, mèt jullie allen. Moge iedereen tot verdere ontplooiing komen, en de gaven van God in ons allen worden aangewakkerd!
Veel zegen & liefs, Peter & Kelly Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) Maart 2004
Stage in Zuid-Oost Azië
Een kort stukje over onze komende stage — kort, omdat het ons gelukt is om de website te vernieuwen!! Ga naar www.passchier.net om de bijgewerkte nieuwspagina te kunnen bekijken —veel plaatjes— en lezen — ook veel tekst..! Iedereen bedankt die voor ons gebeden heeft hiervoor. De stage is nog steeds niet definitief geregeld, al zijn we in een verdergevorderd stadium met het Overzeese ZendingsGenootschap (internationaal: OMF) waarmee Peter ook in de Filippijnen geweest is, en die gericht is op Oost en Zuid-Oost Azië. Misschien kun je op het moment dat je dit leest even een gebedje hiervoor opzenden??
Inmiddels hebben we ook ieder een onderwerp voor onze eindscriptie, Kelly schrijft over de gevolgen voor de presentatie van het evangelie in de 'consumptiemaatschappij' (ja, ook in wat wij zien als ontwikkelingslanden!) en Peter over het begrip hemel vanuit bijbels gezichtspunt en vanuit die van andere religies en wereldbeschouwingen, en de rol van 'de hemel' in het evangelieboodschap. We leven ook met de gemeente mee in het 40 dagen stilstaan bij Doelgericht Leven, we zijn van plan aan de hand van het boek bij te blijven, en ook is er in onze kerk hier een prekenserie gebaseerd op het boek — al is men nog niet zo ver als in de VBG met de uitvoering.
We wensen jullie in Groningen en omstreken heel veel zegen en Gods transformerende aanwezigheid in jullie leven!
Peter & Kelly
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) November 2003
Theologische verdieping
Allereerst: heel hartelijk bedankt, gemeente, voor de hartelijke ontvangst en de organisatie van onze trouwdienst op 19 september! We voelen ons rijk gezegend met zoveel belangstelling en goedgeefsheid. Inmiddels weer in Engeland hebben we ons flatje in Ware betrokken en alle dozen uitgepakt — ongelofelijk hoeveel spullen we zelfs in onze kleine eenpersoons kamertjes konden vergaren. Ook hierin zien we hoe rijk we zijn, en dan te bedenken dat we student zijn — en dat is ook weer een groot voorrecht! Hoe je omstandigheden ook zijn, God is het waard om gediend te worden, en op dit moment is het huwelijk een sterk vormende factor in ons leven — Hij wil ons veranderen tot eer van Zijn naam.
Dit trimester is zeer interessant, met veel theologisch-getinte vakken: Theologie van het Oude Testament, Theologie van de Zending, en Christologie—de leer omtrent Jezus. Ik (Peter) merk dat deze denkvakken me meer aanspreken door het benodigde onderscheid in termen van waarheid en doelgerichtheid, dan de vakken van vorig jaar, die meer direct Bijbels gebaseerd waren — uiterst belangrijk natuurlijk, maar meer bekend terrein. In dit laatste jaar van mijn lichting is de sfeer nog serieuzer, en dat past ook nu het einde meer in zicht komt en de volgende stappen moet worden voorbereid. Gelukkig kennen we elkaar —een klas van ruim twintig personen— nu goed, en weten we wat we aan elkaar hebben. Kelly 'draait schaduw': ze moet deze weken dezelfde essays schrijven, maar heeft de klassen al gevolgd, en ze volgt nu nog wat andere klassen. Deze weken hopen we ook de regelingen te treffen voor onze stage in Zuidoost-Azië tijdens de paasvakantie—het vinden van een begeleidende zendingsorganisatie, waar we ook na de bijbelschool mee verder hopen te gaan.
De website hopen we ook spoedig te vernieuwen, naast trouwfoto's en -aankondigingen staan er nog foto's van begin dit jaar op de voorpagina..! Als het zover is sturen we een email. Heel erg bedankt voor al jullie steun en bemoediging, bid alsjeblieft voor onze toekomst—dat we de stappen die de Heer aan het voorbereiden is zullen volgen, en voor voldoende fondsen om dit jaar te kunnen afronden.
Liefs & Gods zegen, Peter & Kelly Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) September 2003
Cambridge International Outreach
Zeven weken lang vriendschap sluiten met mensen van over de hele wereld, en het delen van wat ons als discipelen van Jezus ten diepste beweegt... het Evangelie op duizend-en-een manier uitleggen aan mensen die echt geinteresseerd zijn en dit vaak nog nog nooit gehoord hebben... Bijbelstudies doen met mensen die soms toevallig in een van de koffiebars verzeild raken, maar vaak avond-in-avond-uit komen om te leren over Het Boek van God... zeven weken lang hart-tot-hart communicatie zijn net afgesloten in de outreach in Cambridge die door heel veel kerken & gemeenten al vele zomers gedragen wordt.
Ik herinner me Minori, een Japans meisje van 18 die dit schooljaar begint aan een prestigieuze opleiding als operazangeres in Japan. Ze gaf een mini-recital in een koffiebar waar we allemaal erg van onder de indruk waren. Maar waar we nog veel meer van onder de indruk waren was hoe God haar hart raakte en ze —wachtend op ons terwijl we als team gezamelijk afsloten— zij ook wilde bidden..! We hoorden dat ze in de weken daarop een definitieve keuze maakte om Jezus als Heer in haar leven te volgen!!
Maar dan was er Laura, een zeer intelligent meisje uit China, dat geboeid was door de liefde van God, maar rationeel gezien (nog niet?!) kon geloven — bid voor haar. Of Sennur uit Azerbeidjan, nog nooit in een kerk geweest, maar hij kwam elke Internationale Gast-dienst — speciaal toegesneden op internationale (be)zoekers. God zoekt de mens — in Zijn beeld geschapen!
Voor mezelf was het erg verfrissend om herinnerd te worden hoe geweldig ik het vind om het Evangelie te delen met mensen die Jezus nog niet kennen. Het leiden van het team —het meest internationale (en Aziatische) in de bijna dertigjarige geschiedenis van CIO— ging fantastisch. Bedankt voor jullie gebedssteun!!
Peter Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) Juni 2003
Het leven van een Bijbelscholier
Dit laatste trimester van mijn eerste jaar op de bijbelschool All Nations loopt ten einde. In september 2002 vertrok ik richting Engeland voor een versneld HBO-programma zodat ik in 2 jaar kan afstuderen. Als ik de laatste opdrachten de komende weken goed doorkom lig ik zelfs iets voor op schema met de Bijbelse en Interculturele studie! Dit trimester is bijzonder boeiend, mijn hoofdvakken zijn Gemeentestichting en Leiderschap (de engelstalige essays zijn te lezen op de 'English version' van de website onder 'Articles') en Performing Arts, en ik volg de colleges van China-studies, Traditionele religies en Ontwikkelingswerk. Vooral de hoofdvakken zijn zeer boeiend, Gemeentestichting vind ik het hart van een zendingsopleiding: hoe start je een gemeente, wat voor soort gemeente, en hoe laat je de gemeente groeien — en dat alles in een andere cultuur. Leiderschap heeft raakvlakken met de cursus die we ook in de Vrije Baptistengemeente in Groningen hebben, maar gebruikt ook andere literatuur, en is persoonlijk zeer opbouwend — heel nuttig ook ter voorbereiding op...
Cambridge Internationale Outreach
Deze outreach leid ik samen met medestudente Kah Foon, gelukkig komen er nog vijf andere studenten van de bijbelschool het team versterken dat totaal uit veertig mensen bestaat. We richten ons op de vele jongeren uit Aziatische en Europese landen en de Arabische wereld die in de zomer een talenschool volgen om Engels te leren. Enkele weken geleden heb ik weer even aan dit werk kunnen proeven, en ik ben weer helemaal enthousiast — ik heb het in 1994-1996 elke zomer gedaan, en het is zulk fantastisch werk!! Vriendschapsevangelisatie onder studenten die erg open staan om over het leven na te denken — ik heb veel nieuw leven zien ontstaan!
Trouwen
Meteen na Cambridge vlieg ik naar Canada om mijn aanstaande schoonfamilie te ontmoeten voor ik met Kelly in het huwelijk treed. Het is een geweldig voorrecht om elkaar zo intensief mee te kunnen maken in onze verlovingstijd samen op school. Natuurlijk is er ook veel werk —en andere activiteiten— om ons bezig te houden..! Op 23 augustus is de grote dag in Vancouver—iedereen is welkom, maar helaas zal het voor de meesten te ver weg zijn, dus...
- Boek de middag van 19 september: iedereen is van harte uitgenodigd voor de inzegening van ons huwelijk in de Stadsparkkerk!
- Er zijn nu mooie 360-graden panoramabeelden te zien op de website van de bijbelschool: www.allnations.ac.uk als je klikt op CAMPUS en dan op VIRTUAL TOUR—kun je zien waar Kelly en ik zoal uithangen...—Bid voor financiën, mijn spaargeld heeft me door het eerste jaar geholpen, maar is niet voldoende voor het hele tweede jaar. In geloof zal ik gewoon beginnen met het tweede jaar, ik ben ervan overtuigd dat dit Gods weg is voor mij. Alle mensen die mij tot nu toe gesteund hebben: heel hartelijk bedankt!!
- Graag jullie gebed voor de Outreach van 20 juli tot 3 augustus, dat het team enthousiast, energiek en geïnspireerd mag zijn!
Hartelijke broedergroeten, Peter Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) April 2003
Zending — pakkend?
Na twee trimesters op All Nations Christian College is het misschien eens tijd wat meer te vertellen wat mij ertoe gebracht heeft een zendingsopleiding te doen... Vooral voor de steeds weer nieuwe mensen in de VBG! Vanaf 1995 ben ik een trouwe VBG-ganger, in de lente van 1996 toegetreden als lid, maar daar gaat natuurlijk ook nog een verhaal aan vooraf.
Mijn geestelijke zoektocht begon in mijn eerste jaren van mijn psychologiestudie rond 1987 — tot die tijd was ik een 'nette' atheist, in wiens denken in principe geen plaats was voor een bovenmateriele werkelijkheid. Maar diep van binnen ben ik er altijd van overtuigd geweest dat er een bedoeling is met het leven van elke mens, dat het bestaan betekenis heeft, en ik vertrouwde dat mij dat onderwezen zou worden als ik er aan toe was. De diepe teleurstelling in de wetenschap kwam toen ik ontdekte dat—ondanks alle pretenties— er geen antwoorden waren op de vraag naar de zin van het leven. Ik was vastbesloten om de goede strijd te strijden voor waarheid en goedheid—maar had weinig ideeen waar ik een antwoord zou kunnen vinden. Twee wegen lagen voor me: het opdoen van praktische levenservaring —en hopelijk wijsheid!— en het bestuderen van literatuur die door 'de wetenschap' verworpen wordt. Beide wegen heb ik bewandeld, ik stopte met studeren om in militaire dienst te gaan, te reizen en te werken, en ik ging bibliotheken doorvorsen op zoek naar nuttige kennis en nieuwe ideeen.
In 1993 kwam ik terug van een reis in India en omstreken, toen in Groningen de Zomeractie plaatvond — een door meerdere gemeentes gedragen stadsevangelisatieproject, een tijd dat veel Christenen bidden dat God mensen tot zich trekt. Die gebeden zijn wonderbaarlijk in mijn leven verhoord. Binnen een half jaar was ik van zwaar heiden tot discipel van Jezus bekeerd, en ben gedoopt in de zomer van 1994. Van het begin af aan had ik het verlangen om in arme landen —geestelijk en materieel— God's boodschap bekend te maken. Ik had me in mijn reizen in Azie zo vaak onmachtig gevoeld om iets voor de mensen te doen, omdat ik niks te brengen had. Maar nu was de levensveranderende kracht van de Heilige Geest actief in mijn leven, verlangend om ook anderen te zegenen.
Toen ik de mogelijkheden van zending ging onderzoeken kreeg ik van iedereen het advies om eerst een opleiding af te ronden — dus nam ik drie jaar om mijn psychologiestudie af te ronden. Toen ik daarna weer de zending wilde onderzoeken, kreeg ik de raad om eerst werkervaring op te doen en m'n studieschuld af te betalen—en ik heb ruim drie jaar gewerkt. In de tussentijd heb ik me zoveel mogelijk ingezet in God's Koninkrijk, eerst voornamelijk binnen de Evangelische Studentenbeweging Ichthus, daarna vooral binnen de VBG, en waar mogelijk meegedaan aan evangelisatieacties en outreaches—zo speelde ik al een actieve rol in de Zomeractie van 1994! In de zomers van 1995, 1996 en 1997 heb ik me maandenlang ingezet in de outreach naar internationale studenten in Engeland, en zo kwam ik voor het eerst in aanraking All Nations—de enige onafhankelijke puur op zending gerichte bijbelschool in Europa. De studenten maakten grote indruk op me in hun volwassenheid in het geloof, toewijding en enthousiasme. Ik wist dat God mij hierheen had geleid, en begin 2002 was de tijd gekomen om mij definitief aan te melden—en de rest van het verhaal is op mijn website te volgen—http://peter.passchier.net
Het kan een ideaal leven lijken—je leven volledig voor God in te zetten. We zijn daar allemaal toe geroepen, en werken dat allemaal op heel verschillende en unieke manieren uit. De roeping naar het buitenland betekent zekerheden achter je laten, een betaalde baan opgeven, je fijne thuisgemeente achterlaten, de kinderen van je broers en zussen niet zien opgroeien, je ouders oud zien worden terwijl je ze maar sporadisch meemaakt. Al deze dingen maken dat je weer 'gewoon' wilt leven, en niet afhankelijk te hoeven zijn van anderen om in je levensonderhoud te voorzien. Maar ik wil deze weg tot het einde bewandelen, in het geloof dat God voorziet naar Zijn wil, en dat Hij door mij heen wil werken om Zijn Koninkrijk in moeilijke plaatsen op te bouwen.
Deze zomer zal ik tijdens de Outreach in Cambridge waar ik vroeger als student aan meewerkte twee weken een team van All Nations leiden! En daarna zal ik een maand in Cambodja zijn om mee te werken aan een project van de organisatie World Horizons. En daarna... ben ik een maand in Canada om het geboorteland en de familie en vrienden van mijn !!!NIEUWS!!! VRIENDIN te leren kennen! Ze heet Kelly, we zijn begin maart een relatie begonnen die al snel —door de bevestigingen van de Heer— heel serieus is geworden. En ik ben HEEL blij!!
Maar er is zoveel meer te vertellen, en op de Zendingsavond van 30 maart zal ik meer laten zien en vertellen over de geweldige dingen die God wil gaan doen. Hopelijk tot dan!
Peter Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) Oktober 2002
Israel nu
Wij (Lizet Mulder en Peter Passchier) zijn eind augustus meegeweest met een jongerenreis van Christenen voor Israel, mede bedoeld om de mensen in Israel te bemoedigen. Van tevoren vraag je je af of je iets merkt van spanningen, angst en haat. De rust —zo contrasterend met onze verwachtingen— viel vanaf het uitstappen uit het vliegtuig in Tel Aviv meteen op. We hadden gehoord dat de mensen in Israel heel kortaf kunnen zijn, en ook dit bleek mee te vallen—misschien een voordeel van op het ergste voorbereid zijn...
De meesten van de 14 groepsleden brachten voor het eerst een bezoek aan het 'Heilige Land', en konden het ons moeilijk voorstellen als de reisleiding vertelde dat het gewoonlijk dringen en lang wachten is bij de plaatsen die we bezichtigden. We konden op ons gemak alles bekijken, overal zitten en praten, en ons goed concentreren op de bijbelstudies van Henk Binnendijk, want we waren vaak de enige bezoekers.
Jeruzalem was erg indrukwekkend, de plaats die God voor zichzelf heeft uitgekozen. De klaagmuur, de plaats waar de Joden het dichtst kunnen naderen tot het Heilige der Heiligen, is een symbool voor zowel de tragiek van Israel als ook de hoop. Het was geweldig daar ter plaatse te kunnen bidden voor de vrede van Jeruzalem. Overigens konden we op ons gemak met onze Joodse gids door de Arabische wijk lopen — alleen hadden we allemaal graag meer tijd gehad! De reis was negen dagen, en het programma voor 150% gevuld, dus we moesten steeds verder... Gelukkig hadden we een fantastische gids, met een goed organisatievermogen, veel kennis en invoelingsvermogen, en een prettige persoonlijkheid; ze was opgegroeid in Nederland maar woont al weer 12 jaar in Israel.
Aharon Levarko, die meermalen in onze gemeente gesproken heeft en werkt in de Messianic Bookshop kon ook nog een avond langskomen. Hij gaf ons meer inzicht in de moeilijkheden in het land; de economische toestand is met de dag nijpender, heel begrijpelijk als je bedenkt dat toerisme altijd een belangrijke inkomstenbron is geweest. Ook voor de boekenwinkel dreigt sluiting, maar er is net begonnen om het assortiment via het internet beschikbaar te maken (www.emmanuelmessianicbookshop.com). Verder heeft hij nog inspirerende zaken gedeeld die de Heer hem de laatste tijd heeft laten zien.... misschien tijd om hem weer eens in de gemeente uit te nodigen?!
Ook bezochten we een aantal projecten: een educatief project waarin de jeugd van Israel wordt onderwezen over hun wortels in de Schrift en het land; een weeshuis voor Arabische kinderen; een opvoedingsproject voor Joodse kinderen uit achterbuurten; en een multimediacentrum in aanbouw waar mensen de Bijbel kunnen bestuderen. Wat hierbij vooral opviel was de liefde van elk van de leiders, en de passie voor hun werk.
Al met al kunnen we alleen maar aanraden om juist nu Israel te bezoeken, het is erg rustig, je bent meer dan welkom — dat is ons meermalen overtuigend en uitdrukkelijk duidelijk gemaakt, en het is echt een bemoediging om mensen duidelijk te maken dat je ze niet haat, maar dat er Iemand is die van ze houdt..!
Peter Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) September 2002
Bijna All Nations...
Bij het verschijnen van de volgende Schoof ben ik op de bijbelschool in Engeland! Ik vind het een voorrecht wat gedachten te delen, zodat iedereen de kans krijgt me wat beter te leren kennen, juist nu de gelegenheden voor persoonlijk contact afnemen.
Het besef van een nieuwe levensfase begint door te dringen, mijn salaris loopt nog tot eind augustus, en daarna is het (nog meer!) echt vertrouwen op de Heer en de ondersteuning van goedgezinde mensen, en niet meer op een contractuele overeenkomst die direct samenhangt met mijn eigen arbeidsinspanning en vaardigheden. Uiteindelijk is het verschil niet eens zo groot, het is altijd God geweest die heeft voorzien, alleen ben ik in het verleden financieel ondersteund door het bedrijf waarvoor ik werkte... Het is natuurlijk de bedoeling—en daar ga ik ook van uit— dat mijn inspanningen des te waardevoller zullen zijn! Alleen zal de zegen erop nog meer van God moeten komen, en dat is echt het allergrootste verschil, niet meer kunnen rekenen op de effectiviteit van mijn eigen werken—me des te meer inspannen, meer tijd in het Koninkrijk kunnen investeren, maar met een uitkomst die ik zelf minder in de hand heb... Mijn gedachten hierover zullen de komende jaren flink gevormd worden, verwacht ik.
Ik begin de indruk te krijgen dat ik de zwaarte van de opleiding flink onderschat heb. De twee boeken die ik voor aankomst gelezen moet hebben zijn serieuze studieboeken over het Oude Testament, en ik moet een essay schrijven over het boek Handelingen waarbij een aantal commentaren verwerkt moeten worden. Daarnaast zijn er ook nog tientallen boeken die worden aangeraden om voor aankomst te lezen... In ieder geval zal er hard geblokt moeten worden, en in zal ik naast het schrijven van essays ook schriftelijke examens moeten afleggen (in tegenstelling tot wat ik eerst dacht).
Toch is er ook veel bemoediging en bevestiging, van diverse mensen en in diverse vormen, en dat is voor mij het belangrijkste: mensen die geloven in wat ik wil doen en daarin op een of andere manier deelnemen. Er is ook een groep van mensen die zich speciaal willen inzetten om mij te begeleiden, de Thuisfrontcommissie. Deze bestaat uit Berend & Riejan Sulman, Jelto Fokkens, Rina Niemeyer, en Theo & Netty Corbach. Voor mij erg belangrijk, omdat het mij aan zoveel gaven en talenten ontbreekt! Helemaal als ik jaren niet in Nederland zal zijn na de opleiding is het goed dat een meervoudig snoer mij verbindt met de VBG.
Heel erg bedankt voor jullie liefde & aandacht!
Peter Passchier
De Schoof (Vrije Baptistengemeente Groningen) Juli/Augustus 2002
All Nations
Lieve broeders en zusters, ik wil jullie graag deelgenoot maken van een ingrijpende stap die ik gezet heb — ik heb deze maand mijn baan opgezegd om vanaf eind september een tweejarige zendingsopleiding te volgen in Engeland. Begin dit jaar vroeg ik voor de derde maal de aanmeldingsformulieren op bij All Nations Christian College, en deze keer heb ik ze ook ingevuld, teruggestuurd, referenties hebben formulieren opgestuurd, ik heb en gesprek gehad met vertegenwoordigers van de school, en heb deze maand gehoord dat ze me een plaats willen aanbieden voor de opleiding Biblical & Cross Cultural Studies (bijbelse en transculturele studies). Het is een in beginsel driejarige HBO-opleiding die met een bepaald vooropleidingsniveau in twee jaar kan worden afgerond, je wordt dan Bachelor of Arts (een internationaal erkende graad, letterlijk: vrijgezel der kunsten..!). All Nations (alle naties: de studenten komen ook uit allerlei landen) is een internationaal zeer goed bekend staande school die zich alleen richt op zending, en waar diverse vormen van opleiding kunnen worden gevolgd, van een eenjarig certificaat tot een universitaire bovenbouwstudie.
Waarom nou zo'n lange, dure, buitenlandse studie, wat wil je daarmee? Al jarenlang heb ik het verlangen om God's werk te doen in het buitenland: het meewerken aan de Grote Opdracht om aan alle volkeren het Evangelie bekend te maken en discipelen te maken voor de Here Jezus. Diverse roepingservaringen, toewijdingsmomenten en aanmoedigingen hebben me hierin bevestigd, en ik wil mijn leven toewijden om in den vreemde te werken zolang ik kan. Ik ben overtuigd van de urgentie van de Opdracht, ik zie hoe enorm groot de nood is, hoe oneerlijk de rijkdom verdeeld is—materieel gezien, maar des te meer geestelijk! Naar mijn overtuiging zijn er veel meer werkers nodig die zich bekommeren om juist hen die niet een getuigende gemeente in hun regio hebben, niet de bijbel of zelfs maar een gedeelte ervan in hun taal beschikbaar hebben... Elk druppeltje op de gloeiende plaat maakt verschil als God het wil — en Hij wil het! Omdat ik jaren hoop te kunnen dienen in geestelijk barre omstandigheden, is een goede voorbereiding noodzakelijk — en zelfs dan moeten veel zendelingen na een aantal jaren afhaken!
Mijn droom was altijd om onder een volk met een nog niet op schrift gestelde taal neer te strijken, de taal en cultuur te leren kennen, en gaandeweg het Evangelie te communiceren, en de mensen die kiezen om Jezus te volgen te helpen om een gemeente op te bouwen die God eert op de manier die het beste bij hun cultuur aansluit, en uiteindelijk te zien dat zij zelf werkers in God's wijngaard zullen uitzenden. Nu het realisme met de jaren bij mij heeft toegeslagen weet ik dat dit soort werk niet zomaar tot stand wordt gebracht, en dat er allerlei vormende stappen zijn waarbij de ervaring en kennis van zendingsorganisaties vaak onschatbaar zijn. Momenteel heb ik me nog niet verbonden aan een bepaalde organisatie, dit is ook een punt van gebed, omdat zo'n organisatie naast je thuisgemeente (jullie!) een belangrijke rol in je leven speelt als een gezin binnen de familie van God. Mijn blik heeft zich in de loop der jaren steeds meer gericht op het vasteland van Zuid-Oost Azië, en Oost-Azië in bredere zin; landen met een grote invloed van het boeddhisme. Hier zijn veel volkeren en talen het grootste gedeelte van de wereldbevolking woont hier, en weinig arbeiders. Met name landen als Laos, Cambodja, Vietnam, Thailand, Birma en Zuid-West-China trekken mij.
Een heel praktische vraag is, hoe alles financieel inelkaar steekt. Het is mijn persoonlijke wens dat ik niemand —juist financieel niet— tot last zal zijn. Maar de realiteit is dat het uitzenden van werkers niet alleen financieel, maar ook geestelijk op de gemeente drukt, je intensiveert de geestelijke strijd, en mengt je des te meer in de belangen van de tegenstander. Op alle fronten is het zwaar voor een gemeente om zendelingen te ondersteunen, ware het niet dat dit de reden is dat we in de wereld te zijn: niet voor onszelf, maar om tot zegen te zijn en te werken aan God's Opdracht, en zo uiteindelijk te delen in de zege die behaald wordt. Gelukkig heb ik de afgelopen jaren niet alleen mijn studieschuld kunnen afbetalen, maar ook geld apart kunnen leggen, waarmee ik een goed eind op weg ben om de komende twee jaren te bekostigen.
Maar kun je niet gewoon zo verdergaan, werken (en daarin getuige zijn van God) en daarnaast de gemeente te dienen? Dat is natuurlijk ideaal als je daarin vrede vindt. Aan de andere kant heb ik gemerkt dat een veertigurige seculiere werkweek enorm afsnoept van de energie (en tijd) die je aan God's werk kunt besteden; wel heel leerzaam overigens, want je merkt dan des te meer wat je makkelijk afgaat en waar je helemaal niet meer aan toe komt... Maar bovenal zal mijn geweten altijd blijven opspelen als ik geen gehoor geef aan de overtuiging dat God mij in het buitenland wil inzetten. Deze stap, om deze studie te gaan volgen, is de deur die voor mij ligt om doorheen te gaan. Natuurlijk, hoe meer tijd ik zal kunnen vullen met het dienen van God hoe beter. Het is wel zo dat om sommige landen binnen te mogen komen moet je soms iets doen wat niet direct tot geestelijke zegen strekt; een voorbeeld is het geven van engelse les, waar vaak behoefte aan is, terwijl een regering faliekant tegen de boodschap van het Evangelie is. In ieder geval hoef ik niet te verwachten dat ik geld zal verdienen, ik ga om te geven, en ik geloof dat God altijd zal voorzien in m'n dagelijkse behoeften, hoe en waar dan ook. Als Hij me ergens wil hebben zal Hij me daar ook kunnen onderhouden, en ik geloof dat Hij bij uitstek mensen (ook die Hem niet kennen) daarin gebruikt, zoals het schriftwoord zegt: de arbeider is z'n loon waard. Allerlei factoren bepalen hoeveel geld er per maand nodig is, het beleid van de zendingsorganisatie speelt daarin een grote rol.
Het betekent niet een definitief afscheid, er zijn de komende twee jaar nog 5 vakanties waarin ik ongetwijfeld ook in Groningen zal zijn. Verder wil ik graag ten volle verbonden met jullie blijven, en blijf ik lid van de gemeente. En ik hoop vooral dat ik na deze twee jaar zo snel mogelijk door kan gaan naar de plek waar de Heer me wil gaan inzetten, en dat ik hierin door jullie gesteund wordt!
Jullie broeder in de Heer, Peter Passchier
Voor commentaar op deze website, ga naar de Informatie pagina.